əhatə — is. <ər.> Ətrafını tutma, dövrələmə, dörd tərəfini tutma. Səlim adamların əhatəsində tərini silə silə yeriyirdi. S. R.. Əhatə etmək – 1) bax əhatələmək. Şənbə günü sübhdən padşahlıq sarayını əhatə etsinlər və içəri daxil olub Yusif şahı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhatələnmək — məch. Əhatə olunmaq, əhatə edilmək, əhatəyə alınmaq, dövrəyə alınmaq, dörd tərəfi tutulmaq. Meyvə bağları ilə əhatələnmiş güllü bağçalı böyük həyətimizdə bizdən başqa iki əmioğlumun da ailəsi yaşayırdı. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bürünmək — qayıd. 1. Özünü bir şeylə bürümək; örtünmək. Şala bürünmək. – Qaydasıdır, qara çarqat bürünür; Siyah, zülfün ucu yerdən sürünür. Q. Z.. Xoş məsəldir bu kim, palasə bürün; Getsə hər yanə el, o yanə sürün. S. Ə. Ş.. Kəblə Fərəculla evin qapı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmərlənmək — məch. 1. Belindən tutulmaq, tutulub yerə vurulmaq. 2. Dövrəyə alınmaq, əhatə olunmaq; dövrələnmək. Kənd yarğanla kəmərlənmişdir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qucaqlanmaq — məch. 1. Qollar arasına alınmaq, ağuşa alınmaq. 2. məc. Əhatə olunmaq, dövrələnmək. Bu yer qalın, sıx meşəlik, çılpaq qayalıq uçurumlu dərələrlə qucaqlanmışdı. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
su — is. 1. Dənizləri, gölləri, çayları, bulaqları əmələ gətirən və hidrogenlə oksigenin kimyəvi birləşməsindən ibarət olan şəffaf rəngsiz maye. Yağış suyu. Çay suyu. İçməli su. – Stol üzərindəki qrafindən stəkana su töküb içdim. A. Ş.. // Müalicə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
keçmək — 1. f. 1. Hərəkət edərək, yeriyərək, addımlayaraq irəliləmək, yer dəyişmək, ötüb getmək. Yolla keçmək. Səki ilə keçərkən yoldaşımı gördüm. – Küçə ilə bir hambal, bir tay dalınca keçir. C. M.. <Kərim xan> Tehranın sakitləşməyə başlayan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zikr — <ər.> köhn. 1. Anma, yad etmə, xatirə gətirmə, xatırlama, adını çəkmə, adını söyləmə. Zikr etmək (eyləmək) köhn. – 1) anmaq, yad etmək, xatirə gətirmək, adını çəkmək, adını söyləmək. <Dərviş:> Mən də <Ruqiyyənin> adını ürəyimdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həyat — is. <ər.> 1. Materiyanın hərəkətinin müəyyən inkişaf mərhələsində əmələ gələn xüsusi forması; varlıq, dirilik. Yerdə həyatın əmələ gəlməsi. – Bunları duyduqca, düşündükcə mən; Həyata, varlığa məftun oluram. S. V.. 2. Ömür. Əşrəf həyatında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vədə — is. <ər.> 1. Bir iş üçün qabaqcadan təyin olunan vaxt, müddət. Vədəsi çatmaq. Vədəsi qurtarmaq. – Şəbanın vədəsi tamam oldu. Amma qayıtmağı üçün gərək şəhər əhlindən rizaməndlik alına idi. Ə. H.. Vədə olunmaq – qabaqcadan müəyyən edilmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti